د انسان مجلې څلورمه ګڼه

پېژندنه:

انسان چې تاریخ، فلسفه ادیانو او د فکر په هرو کتابونو کې څېړو انساني کرامت یې مومو. د فلسفې، دین او انساني پرمختګ روح انسان دی؛ یعنې دا هرڅه د انسان لپاره دي. هغه څه چې د انسانپالنې او ښه انساني ژوندانه په موخه رامنځته شوي وي، انسانیت تر پښو لاندې کړي، غمیزه ده؛ خو د مسلې اصل ته که ځیر شو رامنځته پدیده د انسان لپاره ده. که انسان نه وي، فلسفه او دین هېڅ ارزښت نه لري. انسان تر فلسفې او دین لوړی دی، اولیت انسان دی، دین هم د انسان لپاره دی، که انسان نه وی، دین به نه و؛ ځکه خو انسان تر هرڅه مهم دی.  

هیومانیزم، بشرپالنه او ښه انساني ژوند د هر عاقل انسان غوښتنه ده. هیومانیزم د دې انسان محوري موضوع ده. څلورم انسان د انسان په اړه تر ۲۵عنوانو لاندې انسان‌محوره عمیقې پوښتنې او نوي بحثونه راپورته کوي.

د انسان په اړه د لاینحل پوښتنو بېلابېل ځوابونه فلسفي او مذهبي متنونو کې ګورو؛ خو لا هم انسان په خپل برخلیک نه پوهېږي، چې له کومه راغلی؟ دلته ولې راغلی او چېرې روان دی؟ دې ته ورته پوښتنې د هرې ټولنې له متفکرینو سره پیدا کېږي او په ځوابونو پسې یې لاله‌هانده وي. پر انسان بحث کول انسان ته د انسان په اړه نوی فکر ورکوي. په هره زمانه کې د انسان په اړه د نوي فکر پراختیا او حرکت شته، کومې ټولنې چې دغه حرکت تېز کړی، هغه ټولنه کې انسان، انسان ته پر ارزښت قائل دی؛ مطلب دا چې د انسان په اړه بحث انسان، انسان ته رسوي. بدوي او نني انسان چې د هیومنیزم او بشرپالنې لپاره څه کړي دي، د انسان په اړه یې د عقلي بحثونونو پرمټ کړي دي. څلورم انسان هم د انسان په اړه علمي او سیستماتیک بحث کوي. دا ګڼه تر ډېره پر هیومنیزم، انساني کرامت او انساني حرمت راچورلي. موږ پدې باوري یو چې د دې انسان له عمیق لوستو وروسته به مو د انسان په اړه فکر څه ناڅه بدل وي. د دې ګڼې ورستۍ برخه کې د فرخندې په یاد د انسان مجلې ځانګړې برخه لولئ.